Prolog

Otwieram oczy i rozglądam się po pomieszczeniu. Nie jest to wielki apartament, który mi obiecywano, lecz jakaś stara, obskurna piwnica.

- Szefie, obudziła się. - chłopak o włosach ombre woła do innego.

Po chwili do pomieszczenia wchodzi wysoki mężczyzna, z czarnymi falowanymi włosami do ramion. Spogląda na mnie z góry. Ma na oko 20 lat.

- Zaprowadź ją do Julii. Mówiłem jej i wie co zrobić. - oznajmia, wyciągając z kieszeni telefon.

- Okay. Coś jeszcze? - pyta ten pierwszy.

Czarnowłosy macha na niego ręką z gestem "idź już" i odwraca się.

- Halo, tak Eian, przyjedziemy jutro. Mamy dziewczynę. - mówi do kogoś przez komórkę, opuszczając pomieszczenie.

Podnoszę wzrok na chłopaka. Jego białe rurki przetarte na kolanach i luźna czarna koszulka wcale nie sugerują tego co robi. Na rękach ma tatuaże, ale nie są one raczej typowymi dla oszustów i przestępców.

- Wstawaj. - odzywa się szorstkim głosem, stając przede mną.

Podnoszę się niepewnie, ciągle go obserwując. Nie wiem nic o tym kim oni są, gdzie mnie zabrali i po co.

- Idziemy. - chwyta mnie za obolałe ramię i ciągnie za sobą. - Zaraz poznasz Julię. Dziewczyna jest spoko. - zaczyna mi odpowiadać po drodze. - No dobra. Ja już będę zmykał. Brandon, to znaczy szef, już na mnie czeka. - kończy, otwierając przede mną drzwi.

- Powiesz mi chociaż jak masz na imię skoro mam tu zostać? - patrzę na niego, nieco się uśmiechając. Złośliwością i oporem nic nie zdziałam.

- Brennan, ale kumple wołają na mnie Feryn. - odpowiada z uprzejmością. - Brandon, właściwie James, to nasz szef. Eian jest właścicielem kasyna, gdzie będziesz pracować, Alex jest tam muzykiem, a Savannah zajmuje się szukaniem osób do pracy i finansami. - dodaje, chyba tylko by wzbudzić moje zaufanie. - Jeśli będziesz czegoś potrzebować to powiedz to Julii lub mi, okay?

- Okay. - odpieram i biorę głęboki wdech.

Brennan znika po chwili w innym pomieszczeniu, a ja przekraczam próg. Średniego wzrostu czarnowłosa dziewczyna uśmiecha się do mnie od wejścia. Niebieskie pasemka dodają jej rockowego stylu.

- Hej. - wita się, podchodząc do mnie i otacza ramieniem.

- Hej. - rzucam, rozglądając się po pokoju. Ściany są jasnoniebieskie, meble białe, a na podłodze leży puchaty dywan. Zupełnie inny niż ten pierwszy, gdzie się obudziłam.

- Zrobimy Ci najpierw małą metamorfozę. - oznajmia z radością i bierze do ręki nożyczki. Po chwili na drewnianą posadzkę opadają pierwsze końcówki moich blond włosów.

---------------

Witam serdecznie!

Nowi bohaterowie, nowa tajemnicza historia i... Fascynujące 8 tygodni przed nami.

Zachęcam do czytania - naprawdę warto.
Kolejne rozdziały już co 4 dni o 11:00.

XOXO

Wiki R5er